Chwieje się strategia gospodarcza i polityczna, którą przyjęto w Unii pod wpływem Niemiec, będąca wyrazem ich przywództwa w Europie. Chodzi o politykę finansową, koncentrującą się niemal wyłącznie na dyscyplinie budżetowej, oraz o dotychczasową politykę w konflikcie ukraińskim, wykluczającą pomoc militarną dla Ukrainy przez dostarczanie broni i szkolenie armii ukraińskiej, stawiającą na sankcje gospodarcze i negocjacje z Rosją.
 
Bunt Greków, którzy w demokratycznych wyborach powierzyli władzę lewicowej Syrizie, wywołał w establishmencie europejskim popłoch. W Berlinie i Brukseli obawiano się, że Grekom uda się zbudować koalicję wspierającą ich postulaty radykalnej zmiany polityki gospodarczej. Wydawało się, że Niemcy mogą zostać wyizolowane, a ich przywództwo zostanie zakwestionowane. „Czy wkrótce Merkel nie będzie miała w  Europie nic do powiedzenia?” – pytał „Die Welt” w przeddzień wizyty nowego premiera Grecji Ciprasa we Francji, obawiając się, że Hollande poprze Ciprasa i że potem w jego ślady pójdzie premier Włoch Renzi.
 
Całość artykułu dostępna na: http://www.gazetapolska.pl/32281-rok-rozstrzygniec