KSIĄŻKI
Zdzisław Krasnodębski
Większego cudu nie będzie
Książka o ideowym i kulturowym obliczu współczesnej polityki i debaty publicznej. Autor ukazuje intelektualne mody i zjawiska, które w ostatnich latach zdominowały dyskusje akademickie, publicystykę i życie polityczne w Polsce, a także w UE i USA. Dokonuje ich krytycznej oceny i proponuje zakorzenione w tradycji konserwatywnej i republikańskiej
alternatywy. „Czy tego chcemy, czy nie, konflikt, rywalizacja o władzę są nierozłącznie związane z polityką, także w liberalnej demokracji, także w społeczeństwie obywatelskim, również wtedy, gdy polscy liberałowie zaczynają głosić ideologię powszechnej zgody i miłości. Zresztą często ci, którzy odwołują się do miłości, kończą na brutalnym kopaniu
przeciwników po kostkach i wywoływaniu strachu”. (fragment książki)
Zdzisław Krasnodębski
Zmiana klimatu
Wybór publicystyki czołowego polskiego komentatora spraw międzynarodowych.
Mimo, że w Polsce trwają dyskusje co do sensowności określenia ,,IV Rzeczpospolita, w jednym punkcie większość komentatorów i analityków zdaje się zgadzać - skończyła się pewna epoka. Niezależnie od oceny tego faktu - wśród elit najczęściej negatywnej - przyznaje się mniej lub bardziej pośrednio, że tym samym skończyła się także III RP. Jest
to skutek wewnętrznych wstrząsów i politycznych przemian, ale także skutek przekształceń kontekstu międzynarodowego, w którym przychodzi żyć Polakom. Zamieszczone w tym tomie artykuły opisują niektóre aspekty zmiany tej zewnętrznej konstelacji - klimatu politycznego i intelektualnego. Poruszają takie sprawy jak brak zgody co do tożsamości europejskiej, nowe formy niemieckiej pamięci, stosunek Polski i Polaków do Europy i do Stanów Zjednoczonych, wreszcie przywracanie polskiej pamięci o zagładzie Żydów i trudności, na jakie napotyka polsko-żydowski dialog.
Zdzisław Krasnodębski
Drzemka rozsądnych
Zbiór esejów jednego z najgłośniejszych współczesnych polskich publicystów politycznych ukazuje w krytycznym świetle ideowe fundamenty III Rzeczypospolitej i podejmuje polemikę z stereotypami dotyczącymi polskiej polityki i kultury, kreowanymi przez lewicowych liberałów i narzuconymi jako standard w debacie publicznej ostatnich lat.
Zdzisław Krasnodębski
JUŻ NIE PRZESZKADZA
Książka o polskiej polityce lat 2005-2010, ukazująca rządzące nią mechanizmy, gry interesów, medialne manipulacje, personalne rozgrywki i kulturowe spory. To zbiór tekstów, w których Autor bezkompromisowo analizuje rzeczywistość III RP, rozważa, czym mogła być i czym się nie stała IV RP i zastanawia się, co przesądziło o niepowodzeniu tego projektu. Przedstawia również zjawisko „postpolityki” – uprawianej przez rządzących po 2007 r., a oznaczającej rezygnację z prób reform, w ogóle z poważnej polityki oraz skoncentrowanie się wyłącznie na „wizerunku” i umiejętnym propagandowym opanowaniu umysłów Polaków, ich „od-obywatelnianiu” przez granie nastrojami i tani populizm.
Zdzisław Krasnodębski
DEMOKRACJA PERYFERII
III Rzeczypospolita nie spełniła nadziei, które Polacy wiązali z przemianami 1989 roku. Korupcja, bieda, bezrobocie, źle działające instytucje polityczne i gospodarcze są - zdaniem autora - symptomem ustrojowej choroby polskiej demokracji. W swojej książce Krasnodębski stara się pokazać przyczyny tego stanu rzeczy, poszukując ich przede
wszystkim w sferze idei. Analizuje więc dominujący po 1989 sposób rozumienia demokracji i polityki. Pokazuje jego słabości, postuluje odnowienie polskich tradycji republikańskich i ideałów "Solidarności".
Zdzisław Krasnodębski
M. Weber
Max Weber (1864-1920) jest jednym z klasyków socjologii i nauk politycznych. Wniósł wielki wkład m. in. do metodologii nauk społecznych, socjologii religii, teorii polityki. Jego twórczość koncentrująca się wokół pytania o swoistość nowoczesnej cywilizacji zachodniej, do dziś jest źródłem inspiracji oraz przedmiotem analiz i refleksji w wielu dziedzinach nauk społecznych.
Zdzisław Krasnodębski
Postmodernistyczne rozterki kultury
Czy kulturowe dylematy Zachodu mają jakiekolwiek znaczenie dla pytań, z którymi zmaga się Europa Wschodnia Na ruinach eksperymentu realnego socjalizmu szukamy nie tylko lekarstwa dla naszych gospodarek, ale również dla naszych społeczeństw w ogóle [...] Musimy przejąć zachodnie formy organizacji społeczeństwa nowoczesnego i gospodarki, jeśli
tylko jest to możliwe, i tak szybko, jak tylko jest to możliwe, ale czy możemy się czegoś nauczyć od nowoczesnej lub postnowoczesnej kultury zachodniej To pytanie stało się jeszcze bardziej palące, gdy zdezawuowala się dawna ideologia dysydentów. Również w społeczeństwach postsocjalistycznych istnieją głębokie sprzeczności kulturowe, co staje się
coraz wyraźniej widoczne. Rewolta przeciwko komunizmowi była w wielkim stopniu motywowana przez domorosłą, przytulną ideologię "społeczeństwa obywatelskiego", "ruchu społecznego" i praw człowieka. Była to typowa ideologia "nowoczesnego humanizmu", szczególnie w formie wyrażonej i skodyfikowanej przez laickich intelektualistów, kierujących się etosem podobnym do Ideałów harcerskich (ale oczywiście bez akcentów militarnych).
[...] Czym można ją zastąpić Bez wątpienia możemy się dużo nauczyć od Zachodu. Potrzebujemy antyfundamentalistycznego i pragmatycznego nastawienia w polityce. Musimy przejąć prawdziwie europejskie (lub szerzej zachodnie) nastawienie duchowe, które jak mówi się dzisiaj, oznacza dążenie do kompromisu, pragmatyzm, elastyczność, cywilizowane umiarkowanie, niechęć do wszelkiego fundamentalizmu, tolerancję i powściągliwość. Na tym
polegałoby prawdziwe unowocześnienie naszej polityki.
Zdzisław Krasnodębski, Postmodernistyczne rozterki kultury, s. 162-163.
Zdzisław Krasnodębski
Upadek idei postępu
Analiza jednej z kluczowych idei politycznych, filozoficznych i kulturowych ostatnich stuleci, będącej przedmiotem wielu wielkich debat intelektualnych z udziałem najwybitniejszych myślicieli różnych epok. Autor ukazuje przede wszystkim koncepcje jej niemieckich twórców i propagatorów – m.in. Immanuela Kanta, Maxa Webera i Jürgena Habermasa – i rozważa wpływ, jakie wywarły one na niemiecką politykę w XIX i XX wieku. „Mit postępowości realnego socjalizmu był możliwy tylko dzięki oddziaływaniu idei postępu. Już to pokazuje, jak przekonująca była to idea, jak wielka była — i ciągle jest — jej siła motywująca i legitymizacyjna. Komunizm dzielił ją z liberalizmem — spór między nimi
dotyczył tylko tego, co znaczy prawdziwa emancypacja człowieka i jakimi środkami można ją osiągnąć”. (fragment „Wprowadzenia”)
Zdzisław Krasnodębski
rozumienie ludzkiego zachowania
Rozumienie ludzkiego zachowania. Rozważania o filozoficznych podstawach nauk
humanistycznych i społecznych (wyróżniony nagrodą im. Stanisława Ossowskiego).